مبتلا نشدن به بزرگترين بيماري قرن بستگي به شيوه شما زندگي دارد.

مبتلا نشدن به بزرگترين بيماري قرن بستگي به شيوه شما زندگي دارد.

يك مسؤل وزارت بهداشت گفت: افراد بالاي ۳۰ سال كه اضافه وزن دارند و در معرض چاقي هستند، بيشترين مبتلايان به ديابت را تشكيل مي ‌دهند.افراد در معرض خطر با انجام تمرينات منظم ورزشي مي توانند از بروز ديابت تا حد زيادي جلوگيري كنند.

دكتر عليرضا مهدوي در آستانه هفته ملي ديابت با تاكيد براهميت نقش خانواده در كاهش ابتلا به بيماري ديابت اظهار داشت: با توجه به اينكه فرد در ابتدا در بستر خانواده متولد شده و پرورش پيدا مي‌كند، عادات غذايي و سبك زندگي را در اين بستر فرا مي‌گيرد و از آنجا كه ابتلا به بيماري ديابت به خصوص از نوع 2 رابطه زيادي با شيوه زندگي فرد دارد، بنابراين بايد به اين بخش توجه بيشتري شود.

 وي با بيان اينكه بيماري ديابت با روند افزايشي در سراسر جهان روبرو است، افزود: تقريبا از سه دهه قبل موجي از بيماري ديابت نوع 2 در دنيا آغاز شده و روبه افزايش است و بيماري ديابت را مي‌توان بزرگترين اپيدمي قرن دانست چراكه تاكنون هيچ بيماري در دنيا با اين سرعت رشد نكرده است، اما در ايران طبق هدف گذاري‌ها، روند روبه رشد بيماري ديابت تا سال 1404 بايد متوقف شود. 

مدير برنامه كشوري پيشگيري و كنترل ديابت وزارت بهداشت با اشاره به آمار جهاني ابتلا به بيماري ديابت نوع 2، عنوان كرد: در حال حاضر 420 ميليون فرد 20 تا 70 ساله در دنيا به بيماري ديابت نوع 2 مبتلا هستند و اين آمار تا سال 2045 بيش از 690 ميليون نفر در جهان خواهد رسيد. 

 مهدوي درخصوص آمار مبتلايان به ديابت نوع 2 در ايران گفت: در ايران 11 درصد افراد بالاي 25 سال (بيش از 5 ميليون نفر) با تشخيص ديابت نوع 2 و 18 درصد افراد بالاي 25 نيز پره ديابتيك شناسايي شده اند.  

 وي درخصوص افراد پيش ديابتيك گفت: پيش ديابت در حقيقت "پيش تشخيص" ديابت است و مي ‌توان آن را به منزله نشانه هشدار تلقي كرد. پيش ديابت عارضه ‌اي است كه در آن ميزان گلوكز (قند) خون بالاتر از حد طبيعي است، اما اين افزايش به اندازه‌ اي نيست كه ديابت محسوب شود. پيش ديابت بيانگر اين است كه چنانچه تغييرات ضروري در شيوه زندگي به وجود نيايد، در آينده ديابت نوع 2 بروز خواهد يافت. اما خوشبختانه مي ‌توان از تبديل پيش ديابت به ديابت نوع 2 جلوگيري كرد. با داشتن رژيم غذايي سالم، كاهش وزن، حفظ وزن مناسب و فعاليت بدني منظم و مستمر مي‌توان ميزان قند خون را به حد طبيعي بازگرداند. عوارض قلبي ديابت در شرايط پيش ديابت هم بوجود مي آيند.

 مدير برنامه كشوري پيشگيري و كنترل ديابت وزارت بهداشت در ادامه با اشاره به جامعه هدف بيماران ديابتي افزود: افراد بالاي 30 سال كه اضافه وزن دارند و در معرض چاقي هستند، بيشترين مبتلايان به ديابت را تشكيل مي ‌دهند.

 مهدوي درخصوص اقداماتي كه وزارت بهداشت در جهت شناسايي و كنترل بيماري ديابت انجام داده است، توضيح داد: وزارت بهداشت از سال 83 برنامه كشوري پيشگيري و كنترل بيماري ديابت نوع 2 را با غربالگري و بيماريابي آغاز كرده است و در سال 89 نيز برنامه شهري كنترل و شناسايي بيماري ديابت به آن افزوده شد. از سال 1393 نيز با شروع طرح تحول سلامت و ادغام خدمات كه در راستاي آن در تمامي پايگاه هاي بهداشت مراجعه كنندگان از لحاظ عارضه هاي قلبي و عروقي مورد بررسي قرار مي گيرند و در كنار آن غربالگري بيماري ديابت نيز براي آنها انجام مي شوند. بيماران پس از شناسائي مراقبت ميشوند.

وي با اشاره به برنامه كشوري وزارت بهداشت براي پيشگيري از ازدياد مبتلايان به ديابت اظهار كرد: اجراي برنامه هاي آموزشي و تربيت مربيان، بهبود شيوه زندگي مبتلايان به ديابت و اطلاع رساني به آنها از جمله اين برنامه ها است. 

چاقي و خطر افزايش بيماري ديابت

مدير برنامه كشوري پيشگيري و كنترل ديابت وزارت بهداشت با تاكيد براينكه چاقي ارتباط زيادي در ابتلا به بيماري ديابت دارد، تصريح كرد: افراد چاق با زندگي كم تحرك، بيشتر از ساير افراد، مستعد ابتلا به ديابت هستند. چاقي و كم تحركي بدني عوامل خطرزايي براي ديابت قندي نوع 2 بوده و كاهش وزن در كوتاه مدت، حساسيت به انسولين و ترشح انسولين را بهبود مي بخشد.

مهدوي با بيان اينكه 85درصد بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 چاق هستند، عنوان كرد: با توجه به اهميت چاقي در ايجاد اختلالات متابوليكي و نقش اسيدهاي چرب آزاد خون و چربي احشائي در مقاومت به انسولين مي‌توان نتيجه گرفت كه ارتباط تنگاتنگي بين چاقي و ديابت نوع 2 وجود دارد و بررسي عوامل منجر به چاقي در سنين اوليه عمر و سالهاي ابتدايي نوجواني نتايج بهتر و دقيق تري در درمان افراد بيمار خواهد داشت. 

 وي گفت: عوامل زيادي وجود دارند كه احتمال ابتلا به ديابت را افزايش مي ‌دهند. سن، نژاد، بارداري، استرس، برخي داروها، ژنتيك و سابقه‌ خانوادگي، كلسترول و چاقي از اين عوامل هستند. در ميان اين عوامل، چاقي يا اضافه وزن بيش از بقيه خطر ابتلا به ديابت نوع دو را افزايش مي ‌دهد. بيش از 90 درصد افرادي كه از ديابت نوع دو رنج مي ‌برند، مشكل چاقي يا اضافه وزن دارند. با اضافه وزن يا چاقي به بدن فشار بيشتري براي استفاده از انسولين وارد مي‌ شود. نتيجه‌ اين امر افزايش خطر ديابت است. 

ورزش و تحرك بدني، موثر در كاهش ديابت 

 مهدوي درخصوص نقش ورزش در كاهش روند ابتلا به بيماري ديابت گفت: بهره گيري از ورزش و رژيم غذايي حتي براي افراد سالم كه قصد پيشگيري از ابتلا به بيماري ديابت را دارند بسيار حائز اهميت است. به طوريكه افراد در معرض خطر با انجام تمرينات منظم ورزشي مي توانند از بروز ديابت تا حد زيادي جلوگيري كنند و در افراد مبتلا به ديابت انجام تمرينات ورزشي كمك زيادي به كنترل وزن، تعادل بهتر قند خون، كاهش نياز به داروها و انسولين، متعادل نگه داشتن چربي خون و كاهش ابتلا به بيماري هاي قلبي و عروقي مي كند.